Doe ik het wel goed voor mijn hond?

Lastig hè, die harige viervoeter van je kan niet letterlijk praten om jou te vertellen of ‘ie tevreden is.

De vraag doe ik het wel goed voor mijn hond kan maar zo eens op komen zetten.

Ik denk dat het 1 van de meest gestelde vragen is: is mijn hond wel ’tevreden’?

In dit artikel wil ik daar op verschillende lagen met jou naar kijken.

Het goed willen doen, gaat dit over jouzelf?

Ik denk dat er verschillende lagen kunnen zijn wanneer we het hebben over het ‘goed willen doen’. Je kan natuurlijk gewoon de – zeer terechte – vraag hebben hebben: zit ik aan het juiste eind te trekken? Oftewel: zijn de dingen die je toepast in het dagelijkse leven voor en met je hond de juiste dingen? Kan je iets veranderen? Mag je iets optimaliseren enzovoort.

Daar ga ik in dit artikel ook op in. Maar ik begin even met de vraag die hier ook achter kan liggen. In het kader van spiegelen met honden – is natuurlijk de vraag waar het echt over gaat.

Want wat als er (deels) iets in zit wat gaat over jezelf Bijvoorbeeld in het thema van alles zelf willen doen en anderzijds een thema zoals het voor iedereen goed willen doen. Het kan ook zijn dat perfectionisme jou niet onbekend is. En daarbinnen zijn dan, wat mij betreft ook nog weer verschillende gradaties.

Hoe herken je dit?

Ik denk dat als we ons even richten op ons eigen proces. Dan kunnen we de voorbeelden breder trekken dan alleen in relatie tot en met onze hond. Want misschien doe je met andere mensen (en je hond) wel precies hetzelfde.

Een aantal pijlers kunnen zijn:

• Je wilt zorgen dat de hond het leuk heeft en hebt de neiging ook om hem constant bezig te houden
• Je wilt het zo goed mogelijk doen voor je hond
• Je voelt je verantwoordelijk voor alles en iedereen
• Je bent continu bezig met de behoeften van de ander en stelt jezelf ondergeschikt
• Pleasegedrag: je wilt het de ander naar z’n zin maken
• Je wilt een ander niet belasten
• Angst om een verkeerde beslissing te maken
• Je wilt niemand kwetsen
• Je bent een harde werker en ‘doet dit er wel even bij’
• Je vindt het moeilijk om los te laten of te begrenzen

Hoe weet je of je hond het goed heeft?

Ik denk dat je dus als eerste breder naar deze vraag mag gaan kijken. Want voor het zelfde geldt is deze vraag helemaal niet relevant omdat je hond het helemaal goed heeft, maar omdat jij ‘lijdt’ onder je eigen ‘vragen’ lijkt het nooit goed genoeg.

En dat is interessante ballast hé? Voor zowel jezelf als in de relatie met je hond.

Als we er praktischer naar gaan kijken.

Hoe kan je dan wel weten of je hond het goed heeft? Ik denk dat het altijd begint bij behoefte voorziening. Maar die heeft, wat mij betreft, als basis een ‘veilig schuitje’ creëren.

Een hond ontwikkelen die zich veilig, verbonden en autonoom voelt. Dat is je basis voor een goed fundament in de relatie met je hond. Maar daar zit ook de eerste basis tevredenheid voor de hond.

Fysieke zekerheid gaat over gezondheid, goed eten en drinken krijgen en een onderkomen hebben bijvoorbeeld. Verbinding en betrokkenheid gaat over de verbinding met jou en de anderen in het sociale leven van de hond, een lid zijn van jouw familie etc, maar ook wel het hebben van een eigen ‘stekkie’.

Eigenwaard en autonomie voor een hond betekent dat er sprake is van vertrouwen, in zichzelf en daarmee in het leven.

Een groot goed om, vervolgens, open te staan voor zelfontplooiing.

Op basis van een veilige romp is er ontplooiing mogelijk. Je kunt de zeilen gaan vullen.

Heel concreet betekent dat:

Je zorgt ervoor dat je hond wordt voorzien in zijn basisbehoefte. Hij krijgt voldoende beweging, hij krijgt de juiste balans tussen emotionele, fysieke en mentale uitdaging. Je zorgt ervoor dat je hond goede en gezonde voeding krijgt. In sommige gevallen valt daar nog wel wat te optimaliseren. Ik zie dat er heel veel honden zijn die voeding krijgen die echt wel geoptimaliseerd kunnen worden.

Maar… waar zit voor mij dan het verschil? De hond krijgt wel zijn eten, snap je? Kan je dan dingen optimaliseren. Altijd! Maar dat is wat anders dan of de hond (op de onderlaag) daar dan ontevreden over zou zijn.

Je voorziet in zijn sociale behoefte. Die niet alleen maar gaat over spel met andere honden, maar ook in contact met jou. Denk aan knuffelen met je hond, spelen met je hond. De hond is een sociaal dier. Dat betekent niet dat hij alleen maar volop met andere honden hoeft te zijn. Nee, laten we alsjeblieft niet vergeten hoe essentieel JOUW/JULLIE rol hierin is.

Daarnaast zorg je voor een opvoeding waarbij je de hond ziet staan. Oké, misschien begrijp je niet alles van zijn gedrag. Dat is logisch. Maar je voorkomt dat je opvoeding bestaat uit continu corrigeren, straffen, schreeuwen/stem verheffen. En als je leiderschap wil toepassen, vergis je dan niet in deze 6 misverstanden over leiderschap bij honden.

Jouw hond voelt zich veilig in jouw huis en bij jou. Laat plezier zien, laat zien dat hij kan genieten, dat ‘ie zijn oplevingen heeft, lekker kan ravotten of spelen (op zijn manier) etc.

Kan je het ook verkeerd doen voor je hond?

Ik denk (of hoop in ieder geval) dat ik jou niet hoef uit te leggen wanneer het verkeerd is en er alarmbellen horen te rinkelen. Denk aan de hond die verwaarloosd (mentaal, emotioneel en fysiek) wordt, ondervoed is, niet of nauwelijks buiten komt, fysiek en/of verbaal mishandeld wordt en ga zo maar door.

Verkeerd wordt vertaald als ‘niet zoals het moet’. Alleen de vraag is: hoe moet het dan? En daar verschillen de meningen over natuurlijk.

Als jij een hond hebt dan weet je vast ook dat er tientallen verschillende opvattingen zijn over hoe het zou moeten zijn.

Daar waar de één denkt te werken aan het welzijn van de hond door zich op te stellen als de leider van de hond, omdat hij de leider is en de hond de volger. Is er ook van overtuigd dat hij het goed doet zoals het moet.

Alleen er zijn dus mensen die dit ‘verkeerd’ vinden en daarmee ook direct de conclusies trekken dat het dier er onder lijdt. En ik kan hier nog uren over uitweiden. Alleen dan is wel de vraag wat is lijden? En is de hond echt aan het lijden? Volgens mij moeten we dan niet gaan micro managen, maar heel erg breed gaan kijken.

Hoe zeg je ‘sorry’ tegen je hond?

Soms doe je dingen waar je vervolgens spijt van hebt. Misschien heb echt een keer buitenproportioneel boos gereageerd op je hond.

Wellicht heb je een keuze voor hem gemaakt die je achteraf gezien niet weer zo zou maken. Wellicht heb je, door een gebrek aan kennis, dingen gedaan of laten gebeuren waar je nu niet meer achter staat.

Ik denk dat het belangrijk is dat je jezelf in ieder geval niet met schuld gaat belasten. Ik schreef er wat over bij deze reel. Klik op de playknop bij de video hieronder.

Hoe zeg je tegen een hond ‘ik hou van jou’?

Ik denk dat er verschillende talen van liefde kunnen zijn, ook in de relatie met onze honden.

Liefde is overkoepelend. En hangt niet alleen maar af van 1 individuele actie die jij op het moment zou gaan toepassen.

Denk aan de wandelingen die je hem geeft, het voer dat je hem geeft, de warme plek, de blijdschap als jij je hond weer ziet, de aai over zijn bol, even samen spoelen, je hart die overstroomt als je hond lekker bij je ligt, lachen om het grappige gezicht dat je hond trekt of de manier waarop hij zit.

Snap je? Dat is namelijk een wederzijds verbinding die je onderlingt hebt en die je hond wel degelijk waarneemt.

Als dierentolk en vanuit mijn werk als energetisch therapeut (en ja, ik ben ook gewoon de nuchtere gedragstherapeut) zie ik dat je wel degelijk ook gewoon letterlijk) en misschien wel vaker kan zeggen dat je van hem of haar houdt. Hard op, van hart tot hart, of in gedachten.

En dat geldt ook voor andere vormen waarmee je je hond kan helpen. Wat dacht je er van dat je uitspreekt tijdens het wandelen dat je trots op hem bent? Dat je zo tevreden bent met hoe het gaat? Dat je begrijpt dat hij soms iets spannend of niet leuk vindt? Dat je je hele hart voor hem hebt geopend en hij tot zijn dood bij jou mag blijven? Dat je ziet hoe goed hij zijn best doet en noem het maar op.

Hoe laat je zien dat je van je hond houdt?

• Dat kan in spel zijn
• In leuke verbindingsoefeningen zijn buiten of binnen
• Dat je zijn lichaamstaal en signalen kent en daar rekening mee houdt (is erkenning en begrip)
• Door woorden te geven aan wat je voelt of hoe je vindt dat je hond het doet op dat moment
• Door hem onderdak te bieden en voeding
• Door hem te voorzien in zijn basisbehoefte
• Door met hem naar buiten te gaan en hem lekker hond te laten zijn
• Hondse activiteiten aanbieden (graven, in de modder poelen, rennen, spelen, spelen of contact met andere honden eventueel etc).

En wat als er wel hulpvragen liggen, is mijn hond dan ongelukkig?

We mogen een onderscheidt maken tussen een hond die hulpvragen laat zien, de gradaties die daar bij zijn en of hij dan per definitie ontevreden is. Ik denk wel dat als een hond verschillende hulpvragen laat zien en ook op fysiek niveau het 1 en ander laat zien dat er wel sprake is van (chronische) stress.

Je hoeft je dan niet persoonlijk aan te trekken dat de hond niet goed in zijn vel zit, maar ik denk wel dat de hond dan – logischerwijs – het 1 en ander op zijn lever heeft liggen en aanpassingen nodig heeft.

En waarom schrijf ik logischer wijs? Omdat die gedragingen en fysieke uitingen een gevolg zijn van hoe de hond zich voelt.

Bij fysieke uitingen mag je denken aan:

• (Veel) haarverlies
• Vettige vacht
• Doffe vacht
• Overgewicht
• Vieze oogjes
• Veel ontstekingen
• Geen goede ontlastingen
• Veel kwaaltjes/vaak naar de dierenarts moeten
• Stinkende vacht
• Veel jeuk/allergie klachten

Ik noem bovenstaande punten even als gevolg van bijvoorbeeld emotionele en mentale schommelingen en hulpvragen. Fysieke uitingen kunnen een gevolg zijn van wat er op mentaal en emotioneel niveau speelt. Het kan ook zijn dat deze fysieke uitingen bijvoorbeeld een gevolg zijn van voeding dat geoptimaliseerd kan worden of een hond die (in combinatie met andere voeding) meer of andere vormen van beweging nodig heeft.

Waar ligt de grootste winst in relatie tot onze honden?

Om dichter bij onze honden te komen te staan en de ruis wat van de lijn te halen denk ik wel dat we op een aantal punten een verdiepingsslag kunnen maken.

De grootste ruis die ik zie ontstaan is omdat we onvoldoende kennis hebben van de taal van de hond. Met als gevolg dat er miscommunicatie ontstaat. We zeggen letterlijk dingen die zo in contrast staan met wat de subtiele en grove signalen van een hond nou daadwerkelijk betekenen.

Het meest klassieke voorbeeld is wel: “Hij kwispelt nog dus hij is blij”…

Wist je dat kwispelen vaker wat anders betekent dan dat het gaat over die ene kwispel vorm van blijdschap? Dus het is zeker niet zwart-wit.

Daarnaast denk ik dat honden er wat aan hebben als wij bezig zijn met onze eigen stukken en innerlijk werk:

• Onze emotionele regulatie
• Congruentie (je niet anders voordoen dan je je voelt – je hoeft niet groot en sterk te zijn, je mag vooral zijn)
• Jouw persoonlijke leiderschap ontwikkelen (dus aan de slag met jouw punten waar je op vast loopt)
• Aan de slag met de emotionele blokkades waar je keer op keer op vast loopt)
• Zakken in ons gevoel en onze intuïtie
• Voelen
• Lichaamsbewustzijn

Ik denk dat bovenstaande punten ook de punten zijn waar onze honden ons bij kunnen helpen en ons zo weer dichter bij ons zelf brengen.

Ik denk dat een hond daarnaast ook heel erg resoneert op ons gevoel. Als het goed gaat met ons, dan heeft dat direct een positieve invloed op de hond.

Je hoeft je niet anders voor te doen dan je bent

Dat betekent weer niet dat jij je anders voor hoeft te doen dan je je voelt. Ik zie dat vaak in situaties van verdriet. Denk bijvoorbeeld aan Agnes, zij heeft haar ouders net verloren, kort achter elkaar. Dit brengt veel verdriet en pijn met zich mee. Daarnaast was het een hele drukke tijd waarbij er veel dynamiek was, veel geregeld, veel chaos.

We denken vaak dat we dan voor de hond ons anders moeten opstellen: want anders doet de hond zo omdat ik zo doe. Ik zeg altijd: je moet in ieder geval niet doen alsof deze emoties en deze tijd er niet waren. Je mag zijn met wat er is, en daar vallen vaak de blokjes op de juiste plek. Jouw hond snapt heus wel dat je soms minder goede tijden hebt, het verschil is alleen: hoe kunnen we dat gevoel in ons zelf doorleven, doorvoelen en een plekje geven?

Goed voor jezelf zorgen is goed zorgen voor de ander.

Ik geloof dat als jij goed voor jezelf zorgt, jezelf ontwikkeld, de appeltjes met jezelf durft te schillen, je energiemanagement verzorgt en dat soort zaken, dat je hond daar veel voordelen van heeft. En wat ik ook vaak zie in mijn coachingspraktijk? Dat jouw hond je daar heel erg bij kan helpen en ondersteunen om je precies op die punten te helpen waar jij merkt dat dit een hulpvraag van jou is.