Mag je een hond straffen?

Mag je een hond straffen? Los van de meningen die daarover zijn, zijn er toch nog veel mensen die onbewust straffen terwijl het niet nodig is. Mag je eigenlijk straffen en wat vind je hond daarvan?

Herken jij dit?

• Ben je soms ten einde raad en weet je gewoon niet hoe je je hond duidelijk moet maken dat het echt niet kan?
• Heb jij snel de neiging om je hond te straffen?
• Heb jij het idee dat alleen straffen helpt?
• Ben jij opzoek naar antwoorden of je je hond wel of niet mag straffen?
• Wil jij ontdekken waarom je nou juist wel of niet je hond moet straffen?
• Of heb je andere vragen rondom dit onderwerp?

Ik hoop dat je antwoorden mag vinden in dit artikel. 

Mag je een hond straffen?

Vurige discussies over het straffen van je hond zijn niet onbekend in hondenland! En terecht, maar de vraag blijft vooral: waarom zou je je hond willen straffen? Wat wil je er mee bereiken? Het is belangrijk om deze vraag te stellen alvorens je überhaupt je hond zou straffen. Straffen betekent dat er een vervelende/onaangename maatregel getroffen wanneer je hond iets verkeerd heeft gedaan of een ‘misdaad’ heeft gepleegd

Als jouw doel is om je hond zo veel mogelijk te leren om op te groeien tot een gelukkige, zelfdenkende en stabiele volwassen hond dan kan je je afvragen of straffen voor jou de juiste manier is.

Wanneer doet je hond iets verkeerd of is het een misdaad?

Een belangrijke vraag is altijd wanneer doet je hond iets verkeerd of heeft hij een misdaad gepleegd? Bij een misdaad denk je misschien aan een criminele activiteit. Toch betekent een misdaad niets anders dan een daad die mis is. Oftewel: een handeling die jij niet toestaat. Of iets verkeerd, goed of fout is, is altijd relatief, dat wat de een verkeerd vindt vindt de ander niet verkeerd.

Daarnaast is er altijd nog een diepere laag om gedrag te beoordelen. Je hond doet niet iets verkeerd om het verkeerd doen. Achter gedrag ligt een verhaal ten grondslag. Dat verhaal is veel interessanter. Net als wij mensen doet de hond ook niet zomaar iets. Het is een levend wezen, een individu, een ziel. Daar ligt dus meer verdieping dan dat het een dier zou zijn die jou loopt te pesten.

Het zijn jouw ogen, jouw interpretaties, het is jouw bril

Het is belangrijk om je te realiseren dat ieder mens door zijn ogen, zijn bril, zijn ervaringen, met zijn interpretaties, met zijn kennis, en ga zo nog maar even door, de wereld kleurt. Meestal hebben we allemaal het idee de waarheid in pacht te hebben en vanuit die waarheid beoordelen we wat we zien.

De vraag is en blijft is dat geen wat jij ziet en beoordeelt ook daadwerkelijk het geval? We dekken veel dingen nogal met lading, we hebben het nodig om iets in hokjes te stoppen en het is heerlijk om daar ongenuanceerd een mening over te hebben!

Hoe jij de wereld ziet hangt af van de bril die jij op hebt. Hoe jij de wereld kleurt hangt van veel situaties af.

De hond doet eigenlijk helemaal niet zoveel fout

Ongewenst gedrag betekent niet dat je hond iets fout doet. Het betekent dat er een verhaal ligt die niet gehoord wordt. In hondenland hebben we allemaal tips, trucs en vaardigheden om gedrag te begeleiden maar in de meeste gevallen ga je dan alsnog voorbij aan het verhaal.

De handeling, de tip, de truc is er om gedrag te begeleiden en om het eventueel te voorkomen in de toekomst, het gedrag er ‘uit te halen’. Dat er een trucje nodig is omdat voor elkaar te krijgen zou zo kunnen zijn, maar het is vooral belangrijk om je te realiseren dat je hond gehoord wil worden en dat hij niet wil dat het gedrag onderdrukt wordt door welk trucje dan ook (ook niet op een positieve manier, zoals wij dat dan noemen).

Het lukt mij niet om de hond te betrappen

Shit! Mijn hond doet dit of dat, maar het lukt mij maar niet om hem te betrappen en hem dus te straffen voor de misdaad die hij heeft gepleegd! Wat kan ik doen om hem toch te straffen en mag ik hem alsnog straffen? Ja, echt waar, dit zijn mails die dagelijks binnenkomen. Er zijn veel mensen die op deze website komen omdat ze willen weten hoe ze hun hond kunnen straffen wanneer hij bijvoorbeeld in huis geplast heeft, ontsnapt is, iets ‘fout’ heeft gedaan enzovoort.

maar omdat we het niet zien aankomen kunnen we haar er ook niet met haar neus induwen…

Het is enigszins begrijpelijk dat wanneer je hond constant in huis plast dat je hier ontzettend gek van wordt en een machteloos gevoel van krijgt!

We luisteren niet naar het verhaal

Hoe je het ook wendt of keert wanneer je straft ga je niet mee in het verhaal! Je bent gewoon te laat! Dat ligt niet aan de hond, dat ligt aan ons. We begrijpen het verhaal niet, we horen het verhaal niet en we erkennen de hond niet. We zitten vast in onze eigen overtuigingen over hoe we de hond moeten opvoeden en de hond heeft alleen maar een verhaal. Een verhaal op zielsniveau, een stem.

De stem wordt niet gehoord, de hond moet gewoon stoppen met dit vervelende gedrag. Wat het vervelende gedrag dan ook is.

Wat moet ik dan doen?

Er zijn nog best veel mensen overtuigd dat straf geven nodig is. Breng je daar tegenin dat straffen niet werkt, dan is de reactie: ‘Maar wat dan? Moeten we de hond dan maar gewoon zijn gang laten gaan?’ Het lijkt wel alsof straf het enig mogelijke antwoord is op ongewenst gedrag.

Maar wat dan? Moeten we de hond dan maar gewoon zijn gang laten gaan?

Helaas! Je bent gewoon te laat!

De meeste mensen zijn veel te laat en op het moment dat de hond echt wat doet, dan zijn we er als de kippen bij om het gedrag te bestraffen. Dat geldt overigens niet alleen voor straffen. We zijn vaak veel te laat, wanneer je te laat bent, ben je niet in het verhaal. Het verhaal van je hond is de hele dag door aan de gang.

Wij zijn helemaal niet bezig met het verhaal van onze hond. Pas als er wat gebeurt stappen wij in het verhaal en reageren we daar vaak op een vervelende manier op. Wat die reactie dan ook mag zijn. Zelfs al zou je je hond niet straffen maar ben je van binnen aan het koken, is er alsnog genoeg gestraft. Want juist dat wat je van binnen voelt is zo waarneembaar voor je hond!

We zijn te laat en nog eens te laat, en wanneer je te laat bent ben je oneerlijk ten opzichte van je hond, hoe je reactie ook zou zijn. Je doet je hond te kort en je zou eerder moeten opletten. Hoe eerder je bent hoe meer je je hond kunt helpen.

Een voorbeeld

Mieke en Jan zitten met hun hond Astor in het zand bij de Soesterduinen. Mieke en Jan zijn gezellig aan het kletsen en helemaal niet bezig met wat Astor aan het uitvoeren is. In de omgeving gebeurt er van alles en de omgeving en omstandigheden veranderen constant. Astor doet wat alle honden doen, hij is in het hier en nu. Hij neemt waar wat er op dit moment gebeurt.

Ondertussen is Astor wat aan het graven in het zand, hij neemt waar met zijn neus en ziet, ruikt en hoort dat er een paar honden op hem afkomen. Deze honden zijn niet beleefd. Ze denderen in zijn ruimte, zijn niet rustig, dringen zich op en houden zich niet aan het honden etiket (oftewel: deze honden begroeten vanuit hun eigen verstoring). Astor reageert hier even fel op door een correctie te geven. Hij corrigeert de honden en op dat moment zijn Mieke en Jan in het verhaal! “POTVERDORIE ASTOR!”. Astor krijgt de wind van voren en wordt op zijn plek gezet. Verbaal wordt hij gestraft en de intentie en emoties die hij voelt bij zijn baasjes laten duidelijk merken dat hij verkeerd zit.

De honden zijn weg en Mieke en Jan zitten alweer in hun eigen wereldje, Astor schud een keer en rolt in het zand. “Hé hé, wat een opwinding!”. Maar zoals honden zijn, kunnen ze gelukkig gewoon weer verder met het leven.

Je hond doet het niet verkeerd?

De vraag is: doet Astor hier iets verkeerd? Nee! Onze reactie op Astor is volledig onrechtvaardig vanuit ons mens-zijn. Mieke en Jan zijn te laat in het verhaal en Astor heeft alle recht om zo te reageren. Mag je daar van balen als mens zijn?

Natuurlijk! Zou je willen dat Astor dit anders oplost? Dat kan ook. Maar dan ligt daar je hulpvraag. Heeft Astor ongelijk? Nee zeker niet, honden zijn assertief en eerlijk en liegen niet. Ze zullen duidelijk aangeven wat er in hen omgaat. Precies daar ligt je antwoord ‘ze zullen duidelijk aangeven wat er in hen om gaat’.

Het verhaal van je hond

Wat betekent dat dan eigenlijk ‘het verhaal van je hond’? Het verhaal van je hond heeft te maken met wat er in je hond om gaat. Daar zijn verschillende niveau’s voor.

Je hond heeft een ziel en neemt dus waar op zielsniveau. Je hond is ook nog gewoon een hond een dier, een specifiek ras en neemt dus vanuit deze psychologie waar en vanuit bepaald ras eigenschappen. Naast dat heeft een hond ook nog een fysiek en medisch vlak wat kan maken dat hij om fysieke redenen op een bepaalde manier reageert.

Wat geeft jou de macht om je hond te straffen?

We straffen vaak vanuit het idee dat wij daarmee de macht hebben over de situatie, over de hond. Zeker ook gecombineerd met uitspraken als ‘ik ben de baas!’. Helaas worden deze uitspraken ook maar al te vaak gecombineerd met het woord leiderschap waardoor woorden als de baas, leiderschap, dominantie nogal een vervelende lading hebben gekregen.

En vaak ook nog terecht. Dat zit hem niet in de woorden, dat zit hem wat wij mensen met die woorden hebben gedaan en de nuances die we er in kunnen leggen wanneer we hierover spreken. De handeling die we uitvoeren en het woord dat we daarbij kiezen zegt alles over ons en niet over het woord.

Leiderschap kan een geweldig instrument zijn!

Maar helaas wordt het ook heel vaak niet zo geweldig ingezet. “Ja maar, ik moet toch de leider zijn over mijn hond?” Dat zou zo kunnen zijn misschien, maar wat betekent dat dan leiderschap?

De interpretaties hierover zijn nogal verschillend, maar helaas dekt het woord wel altijd dezelfde lading, althans dat denken we. Want leiderschap en straffen hoort niet in 1 zin voor te komen.

Wat is het verschil tussen leiderschap en dominant leiderschap?

Menselijke emoties

Wanneer je straft zijn er nogal wat menselijke emoties die daarbij komen kijken. Straffen zegt alles over jou en niks over de hond.

Straffen doen we vanuit automatisme om weer grip op de situatie te krijgen, soms ondanks onszelf. Straffen leidt tot verandering van de relatie en schendt het vertrouwen van de hond. Wat zorgt voor nog meer verstoring in de relatie en dus nog meer eventuele gedragsproblemen.

Er komen nogal wat emoties vrij op het moment dat je je hond aan het straffen bent. Veel mensen geven aan dat hun hond drommels goed weet wanneer hij/zij iets verkeerd heeft gedaan. Door middel van onze menselijke interpretaties concluderen wij dat bepaalde gezichtsuitdrukkingen en lichaamshoudingen betekenen dat onze hond wel door heeft dat hij iets verkeerd doet.

Als hij op zijn donder heeft gekregen luistert hij wel

Jouw hond voelt ontzettend goed welke emoties en intenties jij hebt. Logisch toch dat hij dan wel luistert? Stel de buurvrouw is bij jou op visite en zo in eens wordt ze ontzettend pissig, onrechtvaardig en oneerlijk. Ze scheld je uit, ze vind alles wat je doet stom en op een dominante manier laat ze jou weten dat je helemaal verkeerd zit. Over wie zegt deze handeling wat? En waarom is het logisch dat jij op dat moment (even) van slag bent omdat je buurvrouw zo reageert!

De hond wordt agressief  of onderdanig van straffen

Logischerwijs reageert je hond op jou als hij gestraft wordt. Wanneer jouw buurvrouw jouw zo’n optater heeft gegeven kun je daar onderdanig op reageren en je terugtrekken. Je afvragen wat je verkeerd hebt gedaan bijvoorbeeld. Je reageert conflict vermijdend en bent onder de indruk van de dominante houding van je buurvrouw.

Maar je kunt ook vurig terug reageren op je buurvrouw, omdat je op dezelfde intense manier kunt reageren. En voor je het weet heb je daar een heftige verbale discussie. Onze honden kunnen op dezelfde manier reageren alleen dan vanuit hondszijn, dus ja het kan ook zo zijn dat je hond heel vurig op jouw reageert en daar zelfs ‘agressieve’ uitingen bij vertoont zoals bijten, happen of welke uiting dan ook.

Het gebeurt nog weleens dat een hond tegen de grond wordt gedrukt om hem onderdanig te laten worden. Toch is dat niet nodig. Het gedrag van je hond gaat namelijk over zoveel meer.

Een hond is geen mens

We kunnen een hond nooit met een mens vergelijken. Straffen is een menselijke handeling. Het is onrechtvaardig. Honden kennen dit niet. Honden zijn van nature altijd rechtvaardig. Ook al lijkt dit soms niet altijd het geval. Wanneer dit niet zo lijkt, ligt er een groot probleem bij de hond en de baasjes.

Een hond doet nooit zomaar iets. Dat geldt ook voor mensen. Een hond heeft een groot aanpassingsvermogen en zal zich na een straf een keer uitschudden (bij wijze van spreken) en kan het dan weer kwijt zijn. Dat betekent echter niet dat deze handelingen niet in het systeem van de hond gaan zitten en dat het vanuit de mens als nog een onrechtvaardige handeling is. In welk geval dan ook bevordert het de relatie met je hond niet.

Hoe moet je een hond straffen?

Niet! Als je straft zegt dat alles over jou. Een beter advies zou zijn, stop met wat je aan het doen bent, trek je terug, lees een boek, kijk een netflix serie, pak een zak chips of doe iets anders waar jij van ontspant. Reageer het niet af op je hond.

Voel je je machteloos door het gedrag van je hond? Weet je niet meer wat je moet doen? Zit je met je handen in de haren? Wil je zo graag begrijpen waarom je hond doet wat hij doet? Maar reageer je snel, impulsief en emotioneel op je hond? Dan ligt daar je hulpvraag en vanuit die hulpvraag kun jij je hond gaan helpen. Jij bent degene die een time-out nodig heeft, je hond krijgt daarmee ook een time-out. Zorg er voor dat je opzoek gaat naar hulp voor het probleem waar je tegen aanloopt.

Jouw hond wil begrepen worden, kun jij begrip opbrengen?

Hond straffen met een plantenspuit

Er zijn nogal wat manieren om je hond te straffen. Een manier kan zijn met een plantenspuit? Dat is toch niet zo’n erge vorm van straffen, toch? Het is een vorm van straffen die niet de meeste schade veroorzaakt dat is waar. Toch is het zo dat je nog steeds niet luistert naar het verhaal van je hond! Je doet aan symptoom bestrijding, je blijft aan het oppervlak zitten en je hebt een tijdelijke oplossing. Op welke manier je je hond ook straft, het gaat er om of je geluisterd het op een dieper niveau. Wanneer je een plantenspuit moet inzetten of iets anders anders nodig hebt is het antwoord daar op waarschijnlijk ‘nee’.

Hond straffen na bijten

Deze titel staat er heel bewust, dat is namelijk omdat er veel mensen zijn die met onder andere deze zoekterm op mijn website komen. Of je nu je hond wil straffen omdat hij bijt, in huis plast of iets gesloopt heeft, wat de reden ook is dat je het nodig lijkt om te straffen, het gedrag is een zichtbare uiting van een verhaal. Jouw hond

Straffen vs. corrigeren

Straffen en corrigeren wordt al snel verklaard met dezelfde definitie. Het is precies hetzelfde, aldus onze interpretatie! Helaas zijn het de mensen die dit op één lijn leggen en dus ook  de mensen die straffen, corrigeren noemen. Corrigeren wordt gelukkig ook vertaald als verbeteren, juist maken, rectificeren, veranderen, renoveren, repareren, herstellen, verfijnen. Deze woorden hebben nogal een andere lading.

Woorden met lading, zeggen niks

Je hoeft je hond niet aan de andere kant van de stoep te gooien als hij iets verkeerds heeft gedaan (arm beest), de hond heeft namelijk niks verkeerd gedaan. De hond heeft een verhaal en het is aan jouw om te luisteren naar dat verhaal. Om het te veranderen, te verbeteren (dat werkt niet met behulp van straffen), om het juist te maken voor de hond, voor jou en de omgeving.

Iets juist maken kan alleen ontstaan vanuit zuiverheid. En het straffen van je hond heeft op geen enkele manier een zuivere intentie of emotie. Juist handelen is correct zijn en correct is altijd positief het is nauwkeurig, beschaafd, doordacht, naar behoren, gepast. Dat zijn geen woorden die horen bij straffen.

Jouw intentie

Je mag je hond nooit corrigeren vanuit de intentie of met de motivatie dat ‘hij iets verkeerd heeft gedaan’ want wanneer je luistert naar het verhaal van de hond doet hij het niet verkeerd. Het gedrag dat zichtbaar is is wellicht niet gewenst, dat zou zo kunnen zijn. De hond doet het niet verkeerd. Als je je bewust bent van het verhaal van de hond en dat je hond een individu is die met jou aan het communiceren is, kun je nooit je hond corrigeren omdat hij/zij het niet goed doet. Jouw hond vertoont (ongewenst) gedrag vanuit een bepaalde motivatie, wat die motivatie is verschilt per keer, per situatie, per omgeving. De intensiteit van dit gedrag heeft ook veel verschillende factoren.

Bijsturen mag wel!

Af en toe bijsturen mag. Wanneer je te laat stuurt in de auto is het best fijn als je even bij stuurt, wanneer iets doet waarbij je even moet ‘bijsturen’ is dat geen enkel probleem. De manier waarop je dat doet, de motivatie waarom je het doet en met welke timing, daar ligt nogal de clou  van corrigeren, en precies daar gaat het ook zo vaak mis.

Het begint bij de basis

Welke grenzen heb jij ten opzichte van de hond? Welke opvoeding heb jij meegegeven? Het contrast tussen wel of niet straffen is best heftig. Als je niet straft betekent dat vaak ‘lange leve de vrijheid’. Maar waar is de middenweg? Mag je dan geen grenzen meer stellen? Grenzen stellen heeft niks te maken met hoe stellig jij die neerlegt en als de hond zich daar niet aanhoudt dat hij dan een probleem heeft. Nee, integendeel! Op de eerste plaats begint grenzen stellen bij jouzelf, waar liggen jouw grenzen? Wat mag een hond (of een mens) wel of niet bij jou? Hoe ver kunnen ze gaan? Hoe gemakkelijk vind jij het om een grens te stellen? Wanneer bereik jij van nature een grens?

Voor- en nadelen van het straffen van je hond

Je vraag je af of er voordelen zijn. Uiteraard zijn er geen voordelen, toch heeft het een uitwerking die positief lijkt te zijn anders zouden we het niet doen.

Voordelen:

• Het geeft je macht over de situatie
• Je hond zou kunnen stoppen met dat geen wat volgens jouw ongewenst gedrag is
• De hond lijkt onderdanig, wat positief zou kunnen lijken omdat hij luistert naar  ‘de baas’

Nadelen

• Het beschadigd het vertrouwen van de hond
• Je luistert niet naar de stem van je hond/zielsniveau
• Het zegt alles over jou in plaats van over jouw hond
• Je hond is onder de indruk van jou (geen fijne basis om een relatie om te baseren)
• Je hond wordt niet erkend
• De focus ligt enkel op wat de hond niet mag doen – hoe weet hij dan wat hij wel mag doen?
• Lichamelijke klachten
• Straf kan leiden tot agressieve handelingen vanuit jouw hond
• Straf kan leiden tot een onderdanige, conflict vermijdende houding van je hond (geen eerlijke relatie)
• Het leidt tot machtsmisbruik, jij bent de baas, de hond niet

Belonen vs. negeren

Bij het begeleiden van gedragsproblemen en het opvoeden van een hond doen we vaak aan symptoom bestrijding. We werken vanuit de oppervlak. Wanneer we werken vanuit het oppervlak is het logisch dat er onderhuids situatie ontstaan in welke vorm en op welk niveau dan ook. We leren vaak alleen maar belonen of negeren.

Veel mensen zijn verward over alle adviezen die er te lezen zijn en die ze krijgen. Het is vaak of straffen/corrigeren (in dit geval met dezelfde betekenis), belonen of negeren.

Als dat daadwerkelijk de enige opties zouden zijn is de vraag altijd waarom er dan alsnog honden zijn die niet gehoord worden? Dat is inclusief de honden die al bij weet ik hoeveel gedragstherapeuten zijn geweest en op elke manier en vanuit elke methode benaderd zijn.

Werken vanuit een methode

Omdat we werken vanuit een methode hebben we weer alles gekaderd in hokjes wat grip geeft op de situatie. Toch blijft de vraag of je kunt werken vanuit 1 methode en of je je hond dan niet te kort doet? Het zou toch te gek voor woorden zijn dat alle honden op deze aardbol door middel van 1 methode te helpen zijn? We doen onze honden daar te kort mee. Jouw hond wil gehoord worden, ga eens luisteren, wordt een stel, haal je oordeel en overtuiging er eens van af en geef je hond de kans om zijn verhaal te vertellen

Jouw referentiekader

Hoe groter jouw referentie kader is hoe beter jij je hond kunt helpen. Je denkt niet meer in hokjes, je geeft je hond geen etiketje en je doet er alles aan om vanuit een breed perspectief te helpen. Hoe breder je kunt kijken, hoe meer je ziet, hoe meer je hond jouw vertelt en hoe aangenamer de relatie zal worden. Pas dan kun je op een dieper niveau helpen en vervagen alle hokjes, interpretaties en tekortkomingen. Je ontdoet de hond van de jasjes die hij nu aan heeft en laat hem zijn wie hij is.

Het gedrag van je hond negeren

Natuurlijk kun je het gedrag van je hond negeren, maar wel in een bepaalde fase. Wanneer je hond in je arm hangt kun je niet meer negeren. We kunnen dan alleen maar het bruggetje leggen dat we de hond moeten straffen voor dit gedrag? Maar je luistert niet naar het verhaal wanneer dit je enige opties zijn. Dus je moet of negeren of je hond straffen? Maar wat ligt daar tussen in, wat is het verhaal?

Wat jouw hond nodig heeft is maatwerk, je kunt daar niet een kant-en-klaar advies voor krijgen. Waarom je hond iets doet hangt van veel factoren af. Die factoren zijn niet hetzelfde als de factoren van de buurvrouw en haar hond, want dat is een ander mens, een andere situatie en een andere hond!

Je hond zelf leren nadenken

Veel honden denken niet zelf meer na, omdat ze of alleen maar mogen volgen of omdat ze zo geconditioneerd zijn, zo getraind zijn dat ze alles doen vanuit een conditionering.

Een stabiele hond heeft een sterk zelfdenkend vermogen wat betekent dat een hond op een stabiele manier kan kiezen op welke manier hij reageert. Vanuit een stabiel denkvermogen ontstaan er juiste keuzes. Een juiste keuze betekent dat een hond rechtvaardig en eerlijk zal reageren en dat het niet zal escaleren. Zowel door alleen maar koekjes, training of wat dan ook onderdrukken wij de hond om zelf na te denken.

De hond leert vooral doen wat wij van ze verwachten. Dit is een realistische en logisch denkwijze vanuit ons mens-zijn. Wanneer het zelfdenkend vermogen van de hond aangetast is pakt dat in welk geval dan ook niet fijn uit voor het ‘zijn’ van de hond.

Waarom misdraagt je hond zich?

Vraag je af:

• Was jij op tijd in het verhaal van je hond? Ben je überhaupt bezig met het verhaal van je hond?
• Ben jij je bewust van de zichtbare problemen die je ziet van je hond? Wanneer ga je daar wat aan doen?
• Verveelt je hond zich? Is hij gestresst? Heeft hij behoefte aan duidelijkheid? Staat hij onder druk of dwang? Voelt hij zich gespannen, is er angst?
• Hoe gaat het in jouw thuissituatie, hoe zit het daarmee? Hoe voel jij je? Heb je enig idee welk invloed de situatie en jij/jullie hebben op de hond?
• Waarom reageer je eigenlijk op een bepaalde manier en met al deze emoties op je hond, wat zit daar achter?
• Loop jij vast in de relatie met je hond, ervaar je gedragsproblemen? Wees je dan bewust dat je hond wat te vertellen heeft.
• Heb jij al geluisterd? Daadwerkelijk geluisterd en wat met dit verhaal gedaan op een positieve manier?

Zo help je

• Zie ongewenst gedrag als een verhaal. De hond doet het niet om jou te pesten en is zich van geen kwaad bewust (ook al lijkt dat wel zo). Luister naar het verhaal (op een dieper niveau), erken het probleem, luister naar de stem van je hond en, ook al baal je flink, ontvang je hond met open armen (figuurlijk gesproken).
• Voorkom dat je gaat oordelen en etiketjes gaat plakken. Er kunnen -tig redenen zijn waarom een hond bepaald gedrag vertoont. Benoem precies en zo neutraal mogelijk wat je ziet of hoort, voorkom een sticker en ga op zoek naar hulp, in welke vorm dan ook.
• Ga voor maatwerk – alleen vanuit maatwerk kun jij je hond écht helpen
• Probeer te achterhalen wat jouw hond aanzet tot ongewenst gedrag. Het liefst onder begeleiding.
• Moedig positief gedrag aan! Je hond wil weten wat hij wel moet doen en niet wat hij niet moet doen!

Ben jij bereid om te veranderen?

Jij bent de sleutel tot succes. Jij kunt dingen veranderen. Jouw hond gaat niet zeggen ‘vanaf morgen doe ik alles anders’. Zo werkt dat niet. Betekent dat dat alle gedragsproblemen aan jou liggen? Nee hoor, een hond heeft ook zeker een eigen aandeel. Jij bent wel degene die het kan veranderen, die hulp kan zoeken, die een andere weg kan inslaan. Jij bent wel degene die kan zeggen ‘vanaf morgen doe ik alles anders!’. Je hebt altijd een keuze en wij mensen een bewuste keuze. Geen keuze is ook een keuze en creëert vaak een leeg gat.

Eigenlijk

Ik wil eigenlijk…

• een coach in huis halen voor mijn hond en mij, om de problemen te begeleiden
• meer doen met mijn hond (wandelen, fietsen, zwemmen, hondensport)
• niet meer zo boos op mijn hond reageren
• mijn hond beter gaan begrepen
• meer gaan investeren in de relatie met mijn hond
• luisteren naar mijn hond
• mijn hond meer erkennen

Eigenlijk is net niet, wanneer je zegt eigenlijk doe je in potentie niks. En precies daar ligt de clou.

Schrijf eens op wat je wel wilt! En ga dat doen. Doe wat haalbaar is. En realiseer je dat een muizen stapje ook een stapje is!

Ga niet rommelen

Ga niet lopen rommelen met je hond om gedrag te begeleiden. Als je er niet uitkomt vraagt dat om begeleiding. Je maakt al snel meer kapot dan je lief is, wees er op tijd bij. Hoe eerder je bent hoe beter het gaat uitpakken.

Kun jij wel wat hulp gebruiken?

Loop jij vast in de relatie met je hond of zou je gewoon je hond nog beter willen begrijpen? Dan kan ik je daar bij helpen. Als coach voor mens en hond zorg ik altijd voor maatwerk en vind ik het belangrijk dat jij en je hond gehoord worden!