Curven is een effectieve manier van je hond om te kalmeren, om in te zetten als kalmerend signaal en is voor jou informatie. Informatie bijvoorbeeld over wat hij van de situatie zou kunnen vinden of hoe hij met de situatie omgaat.
Curven is met een bochtje lopen. De ene keer een grote bocht en de andere keer een subtiele bocht. Het gaat over een afbuiging naar links of rechts bijvoorbeeld.
Een hond kan een curve inzetten om zichzelf te kalmeren. Daarnaast is het voor de hond een effectief communicatiemiddel om in te zetten voor jou als eigenaar of voor andere honden. Het is informatie en een kalmerend signaal.
Rechte benaderingen zijn confronterend. Zowel met honden en mensen maar ook met iets anders wat nadert: fietsers, hardlopers, auto’s, scooters en wat dacht je van vreemde voorwerpen die aan de kant van de weg staan.
Slim van de hond dus om daar zo mee om te gaan.
Natuurlijke manier van communiceren
Deze manier van communiceren is niet bedacht door ons mensen. Honden doen dit zelf. En juist daarom is het essentieel dat hier wel ruimte voor is. Het is een mechanisme die in de hond zit om om te gaan met bepaald situaties. Het is een kalmerend signaal.
Ik zie in de praktijk alleen wel eens het tegenovergestelde gebeuren. De hond loopt bijvoorbeeld links van je. Vervolgens gaat hij vanuit natuurlijke communicatie ‘curven’. Hij wil eigenlijk even de afstand vergroten of snuffelen (ik noem maar wat signalen om te kalmeren). Hij gaat een beetje achter je langs om aan de andere kant te lopen? Wat doen wij vervolgens: we zetten de lijn in om hem weer links te laten lopen. “Hé, niet doen”. Want dat was immers het doel. Ons doel.
Honden begroet elkaar met een boog
Wat je het liefst zou willen zien in een ontmoeting met honden is dat ze elkaar met een soort van boogje begroeten. Dit kan een grote boog zijn (als één of beide honden dat nodig hebben) of het is een klein boogje. Als je hond dit niet doet betekent het niet per se dat het niet beleefd is. Maar met een boogje elkaar begroeten is wel een hele fijne, conflictvermijdende en keurige begroeting. Ik zou hier altijd voor kiezen.
Op deze manier geven de honden elkaar de ruimte. Dat voorkomt dat er te veel spanning is (positief of negatief).
Honden die recht op elkaar aflopen
Wat je vaak ziet (en dat is een beetje door ons toedoen) is dat honden recht op elkaar aflopen of zelfs op elkaar afstormen. Of dat één van de honden op de ander afstormt. Dit is voor een hond vaak best wel intimiderend en meestal zit er wat lading op.
Lading/spanning betekent niet altijd iets negatiefs. Ik zou het zelf wel anders willen zien als mijn hond dit doet of wanneer een andere hond ons op deze manier begroet. Ik probeer dit vaak zoveel mogelijk te begeleiden om niet echt in die situatie terecht te komen.
Lees hier mijn artikel: Wat is stress?
Recht op een tegenligger aflopen
Recht op elkaar aflopen doen we vaak ook in contact met mensen. Bijvoorbeeld wanneer we een tegenligger tegenkomen op straat. Moet je dan altijd maar met een flinke boog er om heen lopen?
Nee dat denk ik niet, maar je kan wel met een klein boogje voorkomen dat het een frontale ontmoeting wordt. Zeker voor honden die moeite hebben met voorbijgangers zou ik dit advies meenemen in de training.
Is dit altijd erg?
Nee, niet per se of altijd. Geen zwart-witte informatie van mijn kant. Het kan wel lastig zijn voor de hond. Het ‘curven’ is voor hem een manier om aan te geven dat hij iets van de situatie vindt. En als dit daarnaast een manier is om te kalmeren dan mis je eigenlijk een perfecte kans. Het kan er ook voor zorgen dat:
- Uitvallen juist versterkt wordt
- De hond de stress anders gaat afvoeren (bijten in de riem, tegen je aanspringen of noem het op)
- Hij gaat trekken aan de lijn
- Onrustig wordt
- Er een onnodig laagje in de stressemmer komt
- Er een negatieve associatie over de prikkel ontstaat
- Je kan voorbij gaan aan het verhaal en de clou van de hulpvraag van je hond en dus de plank mis slaan.
Moet een hond links of rechts lopen?
Ik ben niet voor of tegen je hond zo hier en daar wat structuur aan te bieden. Voor mij staat altijd 1 ding centraal: je hond de ruimte geven om de natuurlijke en automatische signalen te kunnen communiceren.
Uiteindelijk wandel voor je hond en dien je in te spelen op wat hij nodig heeft. Dat is wat anders dan toegeven aan alle grillen, maar zo zie ik gedrag ook niet. Gedrag is een verhaal: wat heeft je hond te vertellen?
Laatst liep ik langs een tuin, kwam er een hond op ons afstormen. Mijn hond (Nimrod) gaat ineens van tussen mij en de schutting in lopen, met een boogje naar rechts. Ook met scooters kan hij dit doen. Loopt ‘ie gewoon lekker langs de weg, komt er een scooter aan en zie je hem toch net even een bochtje maken.
Wanneer kan je dit inzetten?
Bij het naderen van andere honden. Geen rechte confrontaties meer. Je kan oversteken naar de andere kant van de weg. En anders alsnog een bochtje in zetten. Fijn voor jouw hond, maar de tegenpartij zal je ook dankbaar zijn.
Laat je hond niet meer op andere honden afstormen. Dit is niet ontspannen. Gewoon niet doen. Spelen, prima. Maar dat is wat anders en hoeft niet zo te beginnen.
Kom je spannende voorwerpen, naderende fieters, scooters, auto’s of voorbijgangers tegen? Zet dan eens een boogje in.
Samengevat
Ik ben niet bezig met waar een hond moet lopen. Ik ben ook niet tegen deze ‘structuren’: voor, links, rechts of achter je lopen. Maar er moet wel ruimte zijn voor de hond. En dat mis ik wel eens. Omdat het anders gaat over principes en vaardigheden toepassen vanuit ons (de mens). Omdat wij vinden dat… maar er is meer dan dat.
Voornamelijk speel ik in op zijn lichaamstaal en behoeften. Wat heeft een hond nodig? Welke begeleiding wordt er van mij (de mens) verwacht en op welke manier?
Als daar iets in belemmerd wordt kan dat nadelig uitpakken. Omdat een hond gestagneerd wordt in zijn communicatie. Dat kan er oor zorgen dat er ander gedrag ontstaat wat vaak (nog) minder gewenst is.
OF… hij houdt zich keurig gedwee. Zit ‘ie jou niet in de weg, maar wordt ‘ie ook niet echt erkend in zijn eigen beweging en gevoel. En dat is ook zonde. Niet?
